فایروال یک دستگاه امنیتی است که در شبکه های کامپیوتری برای نظارت بر ترافیک داده های ورودی و خروجی و تصمیم گیری برای جلوگیری یا اجازه عبور بخش خاصی از آن داده ها بر اساس مجموعه ای از قوانین از پیش تعیین شده امنیتی استفاده می شود. دیوار آتش یا فایروال (Firewall) مانعی بین شبکه های داخلی و ترافیک منابع خارجی مانند اینترنت ایجاد می کند. هدف آن جلوگیری از هر قسمتی است که ممکن است تهدیدی مانند بدافزار یا حملات هکرها را شامل شود.
مهمترین انواع فایروال کدامند؟
فایروال پروکسی
اولین نوع فایروال است که به عنوان یک واسطه عمل می کند و ترافیک بین دو شبکه را برای یک برنامه خاص فیلتر می کند. این نوع عملکردهای اضافی مانند ذخیره سازی محتوا و امنیت را با مسدود کردن اتصالات مستقیم خارج از شبکه ارائه می دهد.
بررسی وضعیت
این نوع Firewall تصمیم می گیرد که بر اساس وضعیت، پورت و پروتکل، ترافیک را مسدود یا مجاز کند. این برنامه بر کلیه فعالیتها از برقراری ارتباط تا بستن آن نظارت می کند. تصمیمات فیلتر بر اساس قوانین از پیش تعریف شده مدیر شبکه و زمینه همزمان انجام می شود. منظور از زمینه در اینجا استفاده از اطلاعات اتصالات قبلی علاوه بر اطلاعات بسته همان اتصال است.
نسل بعدی فایروال (NGFW)
این نوع عملکرد دیوارهای آتش سنتی را با عملکردهای بیشتری مانند اسکن ترافیک رمزگذاری شده، سیستم های جلوگیری از نفوذ، آنتی ویروس ها و موارد دیگر ترکیب می کند.
مزایای فایروال
مزایای زیادی دارد که مهمترین آنها عبارتند از:
از دسترسی هکرها به منابع شبکه محلی جلوگیری می کند.
به اطمینان از امنیت و حریم خصوصی داده ها کمک می کند.
در برابر تروجان ها و بسیاری از بدافزارها محافظت می کند.
نظارت بر ترافیک و شناسایی و جداسازی تهدیدات امنیتی قبل از وقوع آنها.
از نفوذ نرم افزارهای جاسوسی به شبکه یا سیستم شما جلوگیری می کند.
معایب فایروال
معایب اصلی عبارتند از:
هزینه بالا، بسته به میزان پیچیدگی مورد نیاز.
کاهش عملکرد، فایروال هر بسته داده را تجزیه و تحلیل می کند، که زمان زیادی را صرف می کند و عملکرد را کاهش می دهد.
حفاظت مطلق ارائه نمی دهد. همه ویروس ها و بدافزارها و نرم افزارهای آنتی ویروس را که باید نصب شوند تشخیص نمی دهد.